υποζυγή

ἡ, Α

σκλαβιά, υποδούλωση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. υπο-ζυγ- τού ὑποζεύγνυμι (πρβλ. παθ. αόρ. β' ὑπ-ε-ζύγ-ην) + κατάλ. -ή].